Η ιστορία του συλλόγου αρχίζει όταν ο μαθητής του Grandmaster William Cheung Μιχάλης Παπαντωνάκης ιδρύει στην περιοχή της Βούλας (1989) και της Δάφνης (1999) τον Σύλλογο Παραδοσιακού Wing Chun Kung Fu. Από το 2018 τη σχολή του ανέλαβε ο μαθητής του Sifu Στέλιος και μετονομάζει τον Σύλλογο σε “Σύλλογο Γουινγκ Τσουν και Πολεμικών Τεχνών”. Ο Σύλλογος μας είναι αναγνωρισμένος από την ΓΓΑ, ενώ από την ίδρυση του αποτελλεί ενεργό μέλος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Γουσου Κουνγκ Φου.

Ο ασκούμενος στην τέχνη του Wing Chun αναζητά τρόπους να βγει νικητής από μια μάχη χωρίς να χρησιμοποιήσει την ωμή βία. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι τεχνικές μας βασίζονται στους νόμους της φυσικής και στον αυτοέλεγχο των χτυπημάτων μας. Μέσα από την εξάσκηση μαθαίνουμε να εκμεταλλευόμαστε τη δύναμη του αντιπάλου ώστε να αποκτάμε πλεονέκτημα κατά τη διάρκεια μιας
συμπλοκής. Γι’ αυτό το λόγο, η τέχνη βασίζεται στον έλεγχο της ισορροπίας του, στις γρήγορες αντιδράσεις με ταυτόχρονη άμυνα και επίθεση, στην προστασία της κεντρικής μας γραμμής, όπου
βρίσκονται τα πιο ευάλωτα σημεία μας. Ταυτόχρονα, μαθαίνουμε να κάνουμε επιθέσεις στην κεντρική γραμμή του αντιπάλου. Τα χτυπήματά μας ακολουθούν την ευθύγραμμη πορεία, με τη λογική ότι η ευθεία κατεύθυνσή τους διανύει μικρότερη απόσταση από ένα κυκλικό χτύπημα.
Η διδακτέα ύλη της σχολής μας αποτελείται από τρία βασικά στοιχεία: τις άοπλες φόρμες, τις ασκήσεις αντανακλαστικών, και τις τεχνικές μάχης. Η Ξύλινη Κούκλα, τα όπλα, και οι στόχοι, είναι επίσης σημαντικά εργαλεία της εκπαίδευσής μας

Επιπλέον, ξεχωριστή θέση στην εξάσκησή μας κατέχει η ανάπτυξη των αντανακλαστικών αφής. Με τα κολλημένα χέρια (Chi Sao) μαθαίνουμε να αντιδρούμε ανάλογα με τις αποκλίσεις της ενέργειας του αντιπάλου όταν έρθουμε σε επαφή με αυτόν. Έτσι, δεν είναι πάντα αναγκαίο να είμαστε συγκεντρωμένοι στα οπτικά ερεθίσματα για να αναγνωρίσουμε μια επίθεση, αλλά μαθαίνουμε να αντιδρούμε γρηγορότερα καθώς τα ερεθίσματα που δεχόμαστε μέσω της αφής είναι τέσσερις και πέντε φορές γρηγορότερα από
αυτά της όρασης.